Ga toch fietsen!

Waar collega Antonie twee weken geleden nog een lans brak voor het breken met een dictatuur, zou ik graag een duurzaam voorstel willen doen: weg met de auto! Of, wat positiever geformuleerd: ga toch fietsen!

In een zomer van bosbranden, temperatuur- en neerslagrecords en het uitkomen van het IPCC-rapport lijkt het erop dat we langzaam het besef krijgen dat we nu écht wat moeten gaan veranderen, willen we de aarde een beetje leefbaar houden. We moeten iets, willen we de toekomst van onze planeet niet nog verder op het spel zetten. Er is al heel wat uren nagedacht over klimaatakkoorden, uitstootbeperkingen en allerhande maatregelen om het klimaat niet verder te laten aftakelen en dat we het niet door kunnen schuiven naar de komende generaties, lijkt inmiddels ook voor iedereen wel duidelijk.

Maar, nu even eerlijk: soms bekruipt me het gevoel dat we daarbij graag naar een ander kijken, naar de grote uitstoters en vervuilers. En dat we stiekem het idee hebben dat we als individu al best duurzaam bezig zijn. We rijden steeds meer elektrisch, we eten meer vleesvervangers en gebruiken meer zonne-energie, die we, waar mogelijk, opwekken met meer eigen zonnepanelen: is dat niet al een belangrijke stap? Zeker, daar doe ik niks aan af.

Maar is dat voldoende? Wat mag het ons kosten? Die vleesvervangers en elektrische auto’s moeten wel worden gemaakt en die zonnepanelen ook. Kunnen we niet allemaal nog een stapje verder gaan? Kunnen we niet überhaupt minder vlees en vleesvervangers eten, minder kilometers rijden en minder energie gebruiken? Een duurzaam alternatief is mooi, en het rijden in een elektrische auto is beter dan het rijden in een auto op fossiele brandstof, maar is het niet rijden in een auto niet nog beter en duurzamer? Dus kunnen we niet inzetten op minder auto’s? Of is dat teveel gevraagd?

Ook vanuit mobiliteitsoogpunt zou het veel actiever inzetten op minder auto’s ook zo gek niet zijn. In 2020 zijn er ruim 147.000 personenauto’s bijgekomen in Nederland, vergeleken met 2019. Dat zorgt niet bepaald voor minder files, minder parkeerproblematieken, minder knelpunten op knooppunten, of minder benodigde ruimte voor asfalt. Is het niet juist nu het uitgelezen moment om de auto af te schaffen, nu we gewend zijn aan het thuiswerken? Nu is het natuurlijk veel te pretentieus om bovenstaande als oplossing aan te dragen voor alle klimaatproblematiek. Maar dat ‘minder’ in een heleboel gevallen een bijdrage kan leveren aan het behalen van klimaatdoelstellingen lijkt me duidelijk.

We hebben met z’n allen gezien dat verandering van gewoontes best mogelijk is, als de druk maar hoog genoeg is. Van de een op de andere dag werkten we allemaal thuis, schudden we geen handen meer en toch merkten we dat het leven dan ook doorgaat (al wil ik waken voor onderschatting van de invloed die de achterliggende periode heeft gehad). Wat dat betreft moet een verandering in autogebruik en autobezit best mogelijk zijn. Als de druk maar hoog genoeg is en de auto minder onze heilige koe wordt.

Maar, wat moeten we dan met al dat asfalt dat er toch al ligt? Wat mij betreft vormen we dat om naar fiets- en OV-infrastructuur. Met z’n allen op de fiets: veel minder belastend voor het milieu, goed voor de corona-kilo’s (sowieso veel gezonder) en veel minder belastend voor onze openbare ruimte. Het begin is er: de bezorgbakfiets heeft zijn intrede gedaan en de elektrische fiets verleidt velen tot een ritje op de fiets i.p.v. een ritje met de auto. En als de afstand echt te groot is om op de fiets te gaan? Dan lijkt een goed functionerend openbaar vervoer me een prima alternatief voor de eigen auto.

Toegegeven: Iets roepen over minder auto’s is makkelijk en (ik durf het bijna niet te zeggen) ik heb zelf ook een auto tot mijn beschikking. Maar laten we elkaar een spiegel voorhouden en samen na blijven denken over hoe we deze aarde en onze omgeving leefbaar houden. En wat mij betreft lukt dat beter op de fiets (of in het OV) dan in de auto. En die eerder genoemde dictators zijn dan ook gelijk hun invloed kwijt.

Rest natuurlijk nog wel een belangrijke vraag: wat doen we met al die afgedankte auto’s? Ik hoor het graag als u daar een passende oplossing voor heeft!

Over de auteur: Frank de Korne

Frank de Korne is projectleider en mede-eigenaar bij DataCount. Binnen het bedrijf heeft hij een coördinerende rol binnen grotere projecten. Buitenom werk zet Frank zich in voor vrijwilligerswerk en is hij graag actief bezig met verschillende sporten.